Η Γαύδος βρίσκετε Ν.Α της παλαιοχωρας . Είναι ένα μικρό νησί, τριγωνικού περίπου σχήματος με την κορυφή της στραμμένη προς τον νότο . Η έκταση της δεν ξεπερνά τα 32 τ. Χιλιόμετρα . Έχει μήκος 10 χιλιόμετρα και πλάτος πέντε χιλιόμετρα . Η εδαφολογική του διαμόρφωση , έχει απόλυτη σχέση με την Κρήτη. Οι ακτές του και κυρίως οι νότιες και δυτικές ακτές είναι πολύ άγριες, αλλά μεγαλόπρεπες και επιβλητικές . αντίθετα οι βόρειες ακτές της , καταλήγουν ήσυχα και ομαλά προς την θάλασσα .
Το λιμάνι του νησιού , η Καραβε απέχει από την παλαιοχορα 32 μιλιά. Όταν ο καιρός είναι ευνοϊκός το ταξίδι δεν κρατά πάνω από 2 ώρες
Περπατώντας στο εσωτερικό του νησιού για να επισκεφτείς τους διάφορους οικίσκους του εντυπωσιάζεσαι από τα πλούσια που συχνά συναντάς . Δάση όμορφα και σκιερά από πεύκα αβορατους Κυπαρισσία και κέδρα καταπράσινα
Οι κάτοικοι από πολύ παλιά σεβάσθηκαν την συμφωνία αυτή . Τα σπίτια τα έκτισαν μικρά , χαμηλά, ταιριαστά προς την φύση. Έτσι κατάφεραν να διατηρήσουν την ισορροπία της φύσης με την δικιά τους παρουσία .
Οι λιγοστοί κάτοικοι του νησιού που δεν ξεπερνούν σήμερα τις δεκα δεκάδες , είναι άνθρωποι απλοί , καλόκαρδοι και καταδεκτικοί , έξυπνοι , ετοιμόλογοι και υπομονετικοί . Πάντα πρόθυμοι να περιποιηθούν και να σε ξεναγήσουν .
Από το 1881 μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο , ο μέσος όρος του πληθυσμού στην Γαύδο ήταν περίπου 365 κάτοικοι . Από το 1940 –1991 μειώθηκε ο πληθυσμός στο ένα τρίτο με αποτέλεσμα σήμερα οι κάτοικοι του νησιού να μην φτάνουν τους 100 .
Η ιστορία του νησιού είναι πολύ παλιά ,οι διάφοροι αρχαιολόγοι που κατά καιρούς την επισκέφτηκαν , διαπίστωσαν και παρατήρησαν λείψανα μινωικής ελληνιστικής Κι βυζαντινής αποχής. Ο Καλλίμαχος υποστηρίζει πως η Γαύδος είναι η Ωγυγία του ομήρου , όπου κατοικούσε η νύμφη Καλυψώ . Με υπερηφάνεια οι κάτοικοι δείχνουν στους επισκέπτες , τα λείψανα του παλατιού και τις σπηλιές όπου ζούσε η Καλυψώ.
Επί ενετοκρατίας η Γαύδος ήταν μόνο καταφύγιο κουρσάρων . Το έτος 1925 αναγνωρίσθηκε κοινότητα και το 1942, προσαρτίστηκε από την επαρχία Σφακιών , στην επαρχία σελινου με έδρα τον οικισμό Καστρί . οι άλλοι οικισμοί είναι η άμπελος , τα βατιανα, το μετόχι και το λιμάνι Καραβε.
Οι κάτοικοι ασχολούνται με πολλά πρωτογενή επαγγέλματα όπως το επάγγελμα του κτηνοτρόφου , του γεωργού , του μελισσοκόμου, του ψαρά καθώς βέβαια τα τελευταία χρόνο ασχολούνται και με τον τουρισμό . Ο επισκέπτης σήμερα όταν αναχωρεί δεν αισθάνεται λύπη και συμπόνια για του απομονωμένους αυτούς κάτοικους του νησιού . Αντίθετα ζηλεύει το καθαρό περιβάλλων, την ηρεμία και γενικά την απλοϊκή τους ζωή .