Ζωντανή εικόνα απο τον Βουτά Χανίων
Ο Καιρος στον Βουτά
Ο Bουτάς υπήρξε ένα από τα μεγάλα εμπορικά ορεινά χώρια του νομού Χανίων μέχρι την δεκαετία του 1970 . Σήμερα
στις οκτώ γειτονίες του υπάρχουν πάνω κάτω 40 άνθρωποι εκ τον οποίων οι περισσότεροι , μεγάλης ηλικίας Το Σχολείο είχε έξι αίθουσες, τρεις απάνω και τρεις από κάτω με τα μαγειρεία, είχε πάνω από 170 μαθητές με ολοήμερο πρόγραμμα . Το χωριό, ήταν εμπορικό κέντρο με πολλά και διάφορα καταστήματα. Τέσσερα ελαιουργεία ήταν κάποτε και πριν από αυτά αμέτρητες φάμπρικες. Υπήρχαν πάρα πολλά καφενεία – ταβέρνες και παντοπωλεία μαζί, σιδηρουργεία, πεταλωτήρια, σαμαράδικα γιατί τότε όλοι είχαν ζώα για τις μετακινήσεις τους, αλλά και για τις δουλειές. Και φούρνο. Και ραφεία υπήρχαν γιατί τότε φορούσαν οι άνδρες τις παραδοσιακές ενδυμασίες.
Στοίχοι που αφορούν τον Βουτά:
Βουτάς, το όμορφο χωριό, παλιό κεφαλοχώρι και δα μια ν εμιλιά γρικάς και κείνη με το ζόρι.
Απ’ όλη την περιοχή οι δρόμοι του γεμάτοι και δα περνοδιαβαίνουνε μόνο δυο τρεις νομάτοι.
Μελαγχολώ όταν θωρώ, σοκάκια ερημωμένα, σχολείο με δίχως μαθητές, παράθυρα κλεισμένα.
Ποτέ δεν το περίμενα, λίγες ψυχές να μείνουν σ’ ένα χωριό που ήτανε το κέντρο του Σελίνου.
Που ’ναι τα τόσα μαγαζιά, μαστόροι, καφενεία, γιατρείο, εργοστάσια, μα και αστυνομία.
Ας ήξερα είντα ’φταιξε κι άδειασε το χωριό μας κι οι αναμνήσεις μείνανε μονάχα στο μυαλό μας.
Θε μου και να γινότανε να γύριζα το χρόνο να ζήσω κείνες τις στιγμές για μια βδομάδα μόνο.
Να δω και πάλι το Βουτά να ναι όπως τ’ αξίζει, τσι δρόμους και τα μαγαζιά κόσμος να πλημμυρίζει.
Να δω κοπέλια στο σχολειό, μαστόρους στσι δουλειές τους και νέους να χορεύουνε σούστα τσι κοπελιές τους.
Τα πράγματα ναι δύσκολα όπως παλιά να γίνουν, τουλάχιστον στη μνήμη μας αθάνατα να μείνουν.
* Φωτογραφία από Νικος δαρακης